فارسی
يكشنبه 02 دى 1403 - الاحد 19 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 165 - خطبه در امر به الفت،  و وصف بنی‌اميّه و ياران خويش


مطلب قبلی خطبه 164
خطبه 166 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های‌ آن حضرت است
در امر به الفت، و وصف بنی‌ امیّه و یاران خویش
لِيَتَاَسَّ صَغيرُكُمْ بِكَبيرِكُمْ، وَلْيَرْاَفْ كَبيرُكُمْ بِصَغيرِكُمْ.
کوچکتران شما باید به بزرگتران اقتدا کنند، و بزرگترهای‌ شما باید به کوچکترها مهربان باشند.
وَ لا تَكُونُوا كَجُفاةِ الْجاهِلِيَّةِ، لا فى الدِّينِ يَتَفَقَّهُونَ، وَ لا عَنِ اللّهِ
همچون ستمکاران دوره جاهلیت نباشید که نه دنبال فهم دین بودند، و نه برای‌ شناخت خداوند تعقّل
يَعْقِلُونَ، كَقَيْضِ بَيْض فِى اَداح   يَكُونُ كَسْرُها وِزْراً،
می‌ کردند، مَثَل مردم جاهلیت چون تخمی‌ است که در محل تخم گذاری‌ شترمرغان پیدا شود، شکستنش گناه است،
وَ يُخْــرِجُ حِضـانُهـا شَــرّاً  .
و وانهادنش باعث بیرون آمدن جوجه زیان رسان (زیرا ممکن است تخم مار سیاه باشد).
مِنْـها
از این خطبه است (درباره بنی‌ امیّه)
اِفْتَرَقُوا بَعْدَ اُلْفَتِهِمْ، وَ تَشَتَّتُوا عَنْ اَصْلِهِمْ. فَمِنْهُمْ آخِذٌ
مسلمانان پس از اتفاق از هم جدا شدند، و از اصلشان پراکنده گشتند. گروهی‌ از آنان (که بر حق بودند)
بِغُصْن اَيْنَما مالَ مالَ مَعَهُ. عَلى اَنَّ اللّهَ تَعالى سَيَجْمَعُهُمْ
به شاخه ای‌ دست آویختند که شاخه به هر کجا متمایل شد آنها هم تمایل شدند. به زودی‌ خداوند آنان را
لِشَرِّ يَوْم لِبَنى اُمَيَّةَ كَما تَجْتَمِعُ قَزَعُ الْخَريفِ، يُؤَلِّفُ اللّهُ
برای‌ بدترین روز بنی‌ امیه جمع کند چنانکه پاره های‌ ابر در فصل پاییز جمع می‌ شوند، خداوند در میانشان
بَيْنَهُمْ، ثُمَّ يَجْعَلُهُمْ رُكاماً كَرُكامِ السَّحابِ، ثُمَّ يَفْتَحُ اللّهُ لَهُمْ اَبْواباً
الفت ایجاد می‌ کند، و آنان را همچون ابرهای‌ متراکم متّفق می‌ نماید، آن گاه خداوند برای‌ آنان درهایی‌
يَسيلُونَ مِنْ مُسْتَثارِهِمْ كَسَيْلِ الْجَنَّتَيْنِ، حَيْثُ لَمْ تَسْلَمْ
می‌ گشاید که چون سیل از جای‌ برانگیختنشان روانه می‌ شوند مانند سیل دو باغ مردم سبا، که از آن سیل
عَلَيْهِ قارَّةٌ، وَ لَمْ تَثْبُتْ عَلَيْهِ اَكَمَةٌ، وَ لَمْ يَرُدَّ سَنَنَهُ رَصُّ طَوْد،
هیچ زمینی‌ سالم نماند، و هیچ تپّه ای‌ در برابرش تاب نیاورد، و برپایی‌ کوه و بلندیهای‌ زمین
وَ لا حِدابُ اَرْض. يُزَعْزِعُهُمُ اللّهُ فى بُطُونِ اَوْدِيَتِهِ،
جریان آن سیل را بازنگرداند. خداوند آن مردم متّفق را در میان درّه ها و رودخانه ها پراکنده می‌ کند،
ثُمَّ يَسْلُكُهُمْ يَنابيعَ فِى الاَْرْضِ، يَأْخُذُ بِهِمْ مِنْ قَوْم
آن گاه همچون چشمه سار در قسمتهای‌ مختلف زمین روان می‌ سازد، حقّ از دست رفته گروهی‌ را از گروه دیگر
حُقُوقَ قَوْم، وَ يُمَكِّنُ لِقَوْم فى دِيارِ قَوْم. وَايْمُ اللّهِ لَيَذُوبَنَّ
به کمک آنان می‌ گیرد، و عدّه ای‌ را به جای‌ عدّه دیگر در شهرها قرار می‌ دهد. قسم به خدا بنی‌ امیه پس
ما فى اَيْديهِمْ بَعْدَ الْعُلُوِّ وَالتَّمْكينِ كَما تَذُوبُ الاَْلْيَةُ عَلَى النّارِ.
از برتری‌ و حکومتشان آنچه در دست دارند آب می‌ شود مانند دنبه ای‌ که به روی‌ آتش آب می‌ شود.
اَيُّهَا النّاسُ، لَوْ لَمْ تَتَخاذَلُوا عَنْ نَصْرِ الْحَقِّ، وَ لَمْ تَهِنُوا عَنْ
ای‌ مردم، اگر یکدیگر را از یاری‌ کردن حق فرو نمی‌ گذاشتید، و از سست کردن پایه باطل
تَوْهينِ الْباطِلِ، لَمْ يَطْمَعْ فيكُمْ مَنْ لَيْسَ مِثْلَكُمْ، وَ لَمْ يَقْوَ مَنْ قَوِىَ
سستی‌ نمی‌ کردید، آنان که همشأن شما نبودند در امور شما طمع نمی‌ کردند، و آن که بر شما مسلّط شد
عَلَيْكُمْ. لكِنَّكُمْ تِهْتُمْ مَتاهَ بَنى اِسْرائيلَ. وَلَعَمْرى لَيُضَعَّفَنَّ لَكُمُ التّيهُ
قوی‌ نمی‌ گشت، ولی‌ شما چون بنی‌ اسرائیل سرگردان شدید. به جانم سوگند پس از آنکه مرا از دست
مِنْ بَعْدى اَضْعافاً بِما خَلَّفْتُمُ الْحَقَّ وَراءَ ظُهُورِكُمْ، وَ قَطَعْتُمُ الاَْدْنى
دادید سرگردانی‌ شما چند برابر می‌ شود به خاطر اینکه حق را پشت سر گذاشتید، و از نزدیک ترین
وَ وَصَلْتُمُ الاَْبْعَدَ. وَاعْلَمُوا اَنَّكُمْ اِنِ اتَّبَعْتُمُ الدّاعِىَ لَكُمْ
فرد به پیامبر بریدید و به دورترین شخص متّصل شدید. بدانید اگر از امام برحق خود پیروی‌ می‌ کردید
سَلَكَ بِكُمْ مِنْهاجَ الرَّسُولِ، وَ كُفيتُمْ مَؤُونَةَ الاِْعْتِسافِ، وَ نَبَذْتُمُ
شما را به راه رسول خدا می‌ برد، آنوقت از رنج بیراهه رفتن راحت می‌ شدید، و بار سنگین
الثِّقْلَ الْفادِحَ عَنِ الاَْعْناقِ.
را از دوش خود به کناری‌ می‌ انداختید.



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^